ضرورت تصحیح انتقادی دیوان خواجوی‌کرمانی

دیوان خواجوی‌کرمانی که شامل قصاید، غزلیات، قطعات، ترکیبات، ترجیعات، مسمط‌ها و رباعیات اوست، با همة اهمیتی که از جنبه‌های متعدّد می‌توان برای آن متصوّر بود، از جمله دیوان‌هایی است که تاکنون بیش از یک بار تصحیح نشده است. این تصحیح به اهتمام احمد سهیلی‌خوانساری در سال ۱۳۳۶ صورت گرفته که اشکالات فراوانی دارد. از جمله اشکالاتی که به این تصحیح وارد است، این نکته است که از همة نسخه‌های موجود دیوان استفاده نشده. نیز از نسخه‌ای که نسخة اساس آن تصحیح بوده بکرّات و بی‌هیچ دلیل متن‌پژوهی عدول شده است. در این مقاله جوانب مختلف این تصحیح ارزیابی شده است و در خلال آن نمایان می‌شود که تصحیح دیوان یکی از بزرگ‌ترین شاعران زبان فارسی تا چه اندازه از شیوة تصحیح انتقادی به دور افتاده است